อินเตอร์เน็ต (internet)

ในปัจุจบันอินเตอร์เน็ต (internet) นับว่าเป็นสื่อประเภทหนึ่งที่เริ่มได้รับความนิยมในยุคปัจจุบันเป็นอย่างมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ การใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อการประชาสัมพันธ์จึงถือว่าเป้นสื่อสมัยใหม่สุดที่เริ่มใช้กัน  

อินเตอร์เน็ต คืออะไร

อินเตอร์เน็ต (internet) หรือ Inter-connecting Network คือ เครือข่ายคอมพิวเตอร์ขนาดยักษ์ที่เชื่อมต่อกันทั่วโลก โดยมีมาตรฐานการรับส่งข้อมูลระหว่างกันเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งคอมพิวเตอร์แต่ละเครื่องสามารถรับส่งข้อมูล ในรูปแบบต่างๆ เช่น ตัวอักษร ภาพและเสียงได้ รวมทั้งสามารถค้นหาข้อมูลจากที่ต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว อินเตอร์เน็ตมีการขยายตัวอย่างรวดเร็ว และมีการปรับปรุงอยู่ตลอดเวลาตามเทคโนโลยีที่เปลี่ยนไปทั้งยังขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนที่เป็นผู้ใช้ของอินเตอร์เน็ตอีกด้วย ผู้ใช้บางคนอาจมองว่าเป็นแหล่งข้อมูลบันเทิงมหาศาลในเรื่องต่างๆ เช่น รายการภาพยนตร์ การเลือกซื้อสินค้า โปรแกรมการท่องเที่ยวต่างๆ บางคนมองว่าเป็นห้องสมุดอีเล็คทรอนิคส์ขนาดใหญ่ ทุกสาขาวิชา ไม่ว่าจะเป้นทางด้านศิลปะ วิทยาศาสตร์ กฎหมาย สังคมศาสตร์   บางคนอาจมองว่าอินเตอร์เน็ตเป็นเครือข่ายที่ให้เข้าไปใช้งานคอมพิวเตอร์เครื่องอื่นจากระยะไกลได้ พร้อมกับรับส่งข้อความจากผู้อื่นผ่านทางจดหมายอีเล็คทรอนิคหรือ E-mail ได้ด้วย ก่อนที่เครือข่ายอินเตอร์เน็ตจะมีลักษณะเป็นใยแมงมุมยักษ์จนกระทั้งทุกวันนี้ ได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2512 (พ.ศ. 1969) ซึ่งถือเป็นปีแห่งการเริ่มต้นในการสร้างเครือข่ายอินเตอร์เน็ตนี้ โดนถือกำเนิดขึ้นมาในหน่อยงานวิจัยขั้นสูง (Advanced Research Projects Agency) หรือเรียกย่อๆว่า ARPA ในสังกัดกระทรวงกลาโหมของสหรัฐอเมริกา โดยในขั้นต้นเป็นเพียงเตรือข่ายทดลอง ที่ตั้งขึ้นมาเพื่อสนับสนุนงานด้านการทหาร ซึ่งเป็นผลพวงมาจากสงครามเย็นที่่ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ระหว่างค่ายสังคมนิยม และค่ายเสรีประชาธิปไตร   สำหรับประเทศไทย อินเตอร์เน็ตเริ่มเข้ามาใน พ.ศ. 2530 โดยมีสถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย (AIT) เป็นผู้เริ่มดำเนินการ ต่อมาใน พ.ศ. 2534 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจึงนำเข้ามาใช้ทำให้ขยายวงผุ้ใช้บริการออกไปอีก จนกระทั้ง พ.ศ. 2536 มหาวิทยาลัยอื่นๆ เริ่มนำอินเตอร์เน็ตเข้ามาใช้บริการเพิ่มขึ้นๆ จึงทำให้มีผู้ที่รู้จักอินเตอร์เน็ตกว่า 5,000 คนและเพิ่มขึ้นเป็นหลายๆหมื่นถึงแสนคนในปัจจุบัน การขยายตัวของผู้ใช้มีการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องใน ค.ศ. 2000 มีผู้ใช้ทั่วโลกถึงประมาณ 500 ล้านคนรวมทั้งพัฒนาการของเทคโนโลยีเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว จึงทำให้มีผู้ใช้อินเตอร์เน็ตเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ   อินเตอร์เน็ตเป้นเครือข่ายคอมพิวเตอ์ที่เชื่อมโยงกันทั่วโลกโดยเป็นเครือข่ายเชื่อมโยงระหว่างประเทศทุกประเทศเข้าด้วยกัน ในแต่ละประเทศก็เชื่อมโยงถึงหน่วยงานต่างๆ จำนวนมาก จนในที่สุดเชื่อมโยงถึงตัวบุคคลในองค์กรนั้นๆ ทั้งหมด เครือข่ายคอมพิวเตอร์จึงเสมือนเป็นถนนข้อมูลข่างสารที่เชื่อมโยงถึงกันทั้งหมด ข้อมุลข่าวสารจึงเคลื่อนย้ายไปบนเครือข่ายได้รวดเร็วและจำนวนมาก ซึ่งโดยหลักการแล้วข้อมูลมีลักษณะเป็นสัญญาณทางอินเล็คทรอนิคส์ จึงเคลื่อนที่ได้เร็วเข้ากับแสง ทำให้ระบบการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารทั่วโลกถึงกันทั้งหมดในเวลาที่รวดเร็ว เราเรียกช่องว่างที่มีข้อมูลข่าวสารภายในเครือข่ายคอมพิวเตอร์นี้ว่า ไซเบอร์เปซ (Cyberspaoc) ผู้ใช้สามารถท่องเข้าไปหาข้อมูลข่าวสารต่างๆ หรือส่งข้อมูลข่าวสารเข้าไปในไซเบอร์สเปซได้

เราได้อะไรจากอินเตอร์เน็ต

เมื่ออินเตอร์เน็ตเปรียบเสมือนไซเบอร์สเปซที่กว้างใหญ่ ผู้ใช้แต่ละคนจึงต้องมีบ้านของตนเองอยู่ในไซเบอร์สเปซ บ้านของผู้ใช้จะมีตำแหน่งหรือแอดแดรสเพื่อให้นำส่งข้อมูลข่าวสารได้ถูกต้อง การกำหนดตำแหน่งบ้านบนไซเบอร์สเปซ – อินเตอร์เน็ตทำได้เป็นระบบดีมาก กล่าวคือ เราอาจอยู่ในสังคมเมือง เช่น ประเทศไทย สถาบันการศึกษา ชื่อบ้านของตนที่ประกอบอยู่ในบ้านใหญ่ เช่น ….@gmail.com หมายถึงบ้าน ชื่อหน้า อยู่ในบ้านใหญ่ gmail Account และ.com ตามลำดับ บ้านในไซเบอร์สเปซจึงเสมือนเป็นตำแหน่งที่เชื่อมโยงกันได้แต่การเชื่อมโยงจะเป็นไปตามจินตนาการที่เราเรียกว่า Virtual หรือสิ่งที่สร้างขึ้นให้เสมือนเป็นจริง เมื่อทุกคนมีบ้านแล้ว ก็จะต้องมีตู้จดหมายติดไว้หน้าประตูบ้าน หากจะส่งจดหมายระหว่างกันก็นำเข้ามาเก็บไว้บนตู้จดหมายได้ ระบบการส่งจดหมายนี้จึงเรียกว่า อี-เมล์ (E-mail :Electronic mail) ซึ่งเป็นระบบพื้นฐานง่ายๆ สำหรับการเชื่อมโยงข้อมูลข่าวสารระหว่างกัน การส่งจดหมายกระทำได้ง่ายและรวดเร็วเพราะระบบเชื่อมโยงถึงกันทางสัญญาณไฟฟ้า ดังนั้นเมื่อส่งจดหมายแล้ว ภายในอีกไม่กี่วินาที่จดหมายก็มาถึงปลายทางได้ “โฮมเพจ” บ้านแต่ละหลังในอินเตอร์เน็ต จากจิตนาการของการให้ผู้ใช้แต่ละคนเสมือนมีบ้านของตนเอง จึงเกิดแนวคิดการเชื่อมโยงแต่ละบ้านของตนเอง จึงเกิดแนวคิอดการเชื่อมโยงแต่ละบ้านเข้าด้วยกันบนเครือข่ายข้อมูลที่เรียกว่า WWW-World Wide Wed WWW จึงหมายถึง ข่ายใยแมงมุมครอบคลุมโลก ใยแมงมุมเสมือนการเชื่อมโยงบ้านแต่ละหลังซึ่งมีจำนวนมากเข้าด้วยกัน  

การเข้าสู่อินเตอร์เน็ตในยุคมัลติมีเดีย

การสร้างโฮมเพจได้เน้นเทคโนโลยีมัลติมีเดีย โดยใช้รูปแบบไฮเปอร์เท็กซ์กล่าวคือ ข้อมูลของตนจะเก็บไว้ในรูปแบบสื่อประสม คือ ข้อความ ภาพ เสียง วีดีโอ ผู้ใช้สามารถเข้าไปเยี่ยมโฮมเพจใดก็ได้เพื่อขอดูข้อมูลที่วางไว้ การเรียกเข้าใช้โปรแกรมที่เชื่อมต่อจากพีซีเข้าสู่อินเตอร์เน็ตที่เรียกว่า บราวเซอร์ (Browser) ปัจจุบันบราวเซอร์ที่ใช้บนพีซีเป็นสิ่งจำเป็นมีบริษัทผู้ผลิตให้ใช้เป็นจำนวนมาก บางบริษัทให้ใช้โดยไม่คิดเงินโดยถือเป้นซอฟท์แวร์ประเภทสาธารณะ (Public Domain) การเข้าสู่อินเตอร์เน็ตทางนี้จึงได้รับความสนใจอย่างยิ่ง เพราะเข้าหาข้อมูลหรือเข้าเยี่ยมบ้านผู้อื่นเพื่อชมภาพเสียง วีดีโอ ได้ แต่เดิมการใช้งานอินเตอร์เน็ตใช้กันเพียงการ อี-เมล์ การพูดคุยกันบนเครือข่ายด้วยตัวอักษร การโอนย้ายแฟ้มข้อมูลโดยเรียกค้นข้อมูลจากฐานข้อมูลที่ห่างไกลการส่งข่าวอ่านกลุ่มข่าวที่กระจายทั่วโลก เป็นต้น ซึ่งโดยส่วนใหญ่ก็จะรับส่งข้อมูลที่เป็นข้อความ ปัจจุบันการใช้อินเตอร์เน็ตสร้างชีวิตชีวาได้มาก โดยเฉพาะ WWW ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการใช้งานอย่างมหาศาล มีการทำข้อมูลข่าวสารที่เชื่อมโยงกันแบบมัลติมีเดียที่ผสมทั้งรูปภาพ เสียงวีดีโอ ทำให้ผู้ใช้เรียกค้นเหมือนเปิดอ่านหนังสือหรือดูวีดีโอ นับว่าเป็นการสร้างรูปแบบการใช้งานที่ผู้ใช้ได้ประโยชน์และเมื่อให้แต่ละคนสร้างโฮมเพจของตนเพื่อเชื่อมโยงกัน แลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารระหว่างกัน สภาพการใช้งานอินเตอร์เน็ตก็ยิ่งขวางและสร้างความตื่นเต้นให้กับผู้ใช้งานมากขึ้น